عمو جان از حرم رو كن به سويم كه بيش از پيش، محتاج عمويم بيا بنگر ز پا افتاده‌ات را تماشا كن برادر زاده‌ات را بيا پا بر سرم بگذار دلدار تنم را از زمين بردار دلدار
عمو جونم، تا تو بودي، سر و ساموني داشتيم (2) تا تو رفتي دل پر خوني داشتيم (2) آي اهل‌عالم‌بدونين، عمويي‌دارم، نميدونين‌كه چقدرمهربونه قامتش تا كهكشونه، نگاهش رنگين كمونه توي چشماي قشنگش، هزار هزار آسمونه
رسد زبالين عباس، صداي نالة زهرا خيل ملك ناله كنان، در حرم كوي زهرا شنو تمناي فرات، كه لب زني بر لب آب ولي تويي منتظرِ، جرعه‌اي از كوثر ناب حَرَم چو ديدي تشنه‌لب، دلت فتاد در تب و تاب مير و پناه لشكرم
